آسمان شب خانه ی جدید من است

   که تو به من هدیه دادی اش

  کنج آسمان را که نگاه کنی

    ستاره ای می بینی کم سو

  که چشمک زنان محو تماشای توست

 این همان ستاره ایست که تو به نام من زده ای

                  و خانه ای که امن است و دور از دسترس هر بیگانه

  و دور از هیاهوی شهر شلوغ

  ازین بالا چهره ی تو دیدنی تر است

  و بوسه ای که از آن دور برایت می فرستم

   دقیق تر به هدف بر می خورد

 صدای درد دل هایت را بهتر می شنوم

  بهتر از آنها که در زمان تو و محل زیستن تو زیسته اند

   تمام سیاهی شب حیاط خانه ی من است

      و من این هدیه ی بزرگ را

   که تو به من ارزانی داشته ای

       از ته قلب دوست می دارم