نوشته شده در تاریخ 86/2/14 ساعت 11:18 ص توسط محمد جعفر مهدیان
امشب
امشب در پشت لحظه ها فرود آمدم و با نبض حیات هم آوازم
امشب جسم خود را در دیار ارواح گم کرده ام تصویر من در
آینه ها پیدا نیست و وقتی که سربر سجاده بزرگ می نهم خروش
از ابرها بر می خیزد و هنگامی که پرچم قنوت را بر می افرازم شلاق برق فرود می آید
امشب در من ترانه گمشده ای است که در نی غربت ها افتاده است