آمارو اطلاعات
بازدید امروز : 2
بازدید دیروز : 2
کل بازدید : 145037
کل یادداشتها ها : 107
نوشته شده در تاریخ 87/3/26 ساعت 1:47 ع توسط محمد جعفر مهدیان
رویای با تو بودن را
نمی توان نوشت
نمی توان گفت
و حتی نمی توان سرود
با تو بودن قصه شیرینی است
به وسعت تلخی تنهایی
و داشتن تو فانوسی
به روشنایی هر چه تاریکی در نداشتنت
و .....
و من همچون غربت زدای
در آغوش بیکران دریای بی کسی
به انتظار ساحل نگاهت می نشینم
و میمانم تا ابد
و تا وقتی که شبنم زلال احساست
زنگار غم را از وجودم بشوید
بانوی دریایی من .
نوشته شده در تاریخ 87/3/26 ساعت 1:45 ع توسط محمد جعفر مهدیان
نذاری فاصله ها
تو هجوم سایه ها
میون غریبه ها
توی جاده ها
تو رو از من بگیرن
تو خودت خوب می دونی
توی راه زندگیم
دلخوشم به بودنت
پس نکنی یه کاری
تا نکنه فرق
پیام رسان
+
عید سعید فطر رو به همه دوستان گرامی تبریک میگم
+
چه موهبت بزرگیست دوست داشتن
وقتی بر پیشخوان قلبت می نشیند
و سکوت می کند
وقتی تمام ایده آل هایت رنگ می بازند
و استدلال هایت به گل می نشینند
درست در لحظاتی این چنین
حادث می شود و تو را از تو می گیرد
هم از این روست که دوستت دارم!
+
پدر ای وجودم از تو
قدرت و توان گرفته
ای که از دم نفسهات
هستی من جان گرفته
پدر ای که از تو جاری
خون زندگی تو رگهام
ای که از نور دو چشمت
نور زندگی به چشمام
پدر امروز به پاهام
دیگه نای رفتنی نیست
