باد

پای پیاده  تو را می یابد

اندوهت را

از رودخانه می خرد

و تمام شب

         در چشمانم

                          ابر می ترکاند

 به راستی

 آیا کائنات با تو همدست شده اند

تا مرا با عشق غسل دهید؟

نه رودخانه دیگر زلالم می کند

و نه ابر آسمانم، آرام می گیرد

حتی خدا هم حقّ را به تو داد

و من با آه چشمانت

                           آتش می گیرم